ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Οι κρέπες μπορεί να είναι αλμυρές ή γλυκές. Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά και εμβληματικά πιάτα της Γαλλίας. Η κρέπα είναι μια λεπτή “τηγανίτα” που τρώγεται σκέτη ή χρησιμοποιείται ως βάση για πολλά είδη γλυκιάς ή αλμυρής γέμισης.
Οι κρέπες είναι από τα πιο δημοφιλή φαγητά παγκοσμίως και τις συναντάμε σε πολλές κουζίνες του κόσμου σε διάφορες παραλλαγές. Στις αγγλόφωνες χώρες ονομάζονται πάνκεικς (pancakes) και συνήθως έχουν μεγαλύτερο πάχος. Μια άλλη παραλλαγή της κρέπας είναι τα μπλινί (blini) που φτιάχνουν στη Ρωσία, ένα είδος παχιάς μικρής κρέπας που συνήθως τρώγεται με χαβιάρι ή σολομό καπνιστό και κρέμα γάλακτος σμετάνα (smetana). Τα μπλινί τηγανίζονται σε ειδικό τηγάνι για μπλινί.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Κατά παράδοση οι Γάλλοι συνηθίζουν να φτιάχνουν γλυκές κρέπες στη γιορτή της Υπαπαντής (σαράντα μέρες μετά τα Χριστούγεννα) και τη Mardi Gras (την πρώτη Τρίτη της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής), καθώς αυτά τα γλυκά θεωρούνται σύμβολα ευημερίας και καλής τύχης. Αυτή η αντίληψη προκύπτει από μια παράδοση που διαμορφώθηκε κατά τη Νεολιθική Εποχή. Τότε οι άνθρωποι ετοίμαζαν έναν βρώσιμο χυλό με σιτηρά για να γιορτάσουν τη συγκομιδή κι έφτιαχναν μια χοντρή πίτα – γαλέτα (galette στα γαλλικά), την οποία έψηναν πάνω σε καυτή πέτρα. Σίγουρα αυτό το παρασκεύασμα απείχε κατά πολύ από τη σημερινή φίνα γαλλική κρέπα, ωστόσο θεωρείται ότι είναι ο μακρινός της πρόγονος.
Τα αμερικάνικα πάνκεικς (pancakes) και τα ρώσικα μπλινί (blini) είναι κι αυτά ένα είδος κρέπας.
ΧΡΗΣΗ
Η βασική ζύμη για κρέπες γίνεται με αλεύρι, αυγά, βούτυρο, αλάτι και γάλα.
Αν προστεθεί ζάχαρη, φτιάχνουμε γλυκές κρέπες. Αν αντικαταστήσουμε το γάλα με μπίρα, φτιάχνουμε απίθανες αλμυρές κρέπες. Για να τηγανίσουμε τις κρέπες, χρησιμοποιούμε ειδικό τηγάνι, την κρεπιέρα.
Κάθε περιοχή της Γαλλίας έχει τη δικιά της παραλλαγή κρέπας, όμως η δημοφιλέστερη είναι αυτή που φτιάχνουν στη Βρετάνη, η περίφημη γκαλέτ Μπρετόν (galette bretonne). Χωρίς αμφιβολία, η πιο διάσημη γλυκιά κρέπα είναι η κρέπ Σουζέτ (crêpe Suzette).