ΙΣΤΟΡΙΑ
Στη Γαλλία υπάρχουν μαρτυρίες για την παρουσία της σφολιάτας ήδη από τον 16ο αιώνα, ενώ πολλά λέγονται για την καταγωγή της. Ωστόσο η έρευνα έδειξε πως ήταν γνωστή κατά τον Μεσαίωνα και ακόμα πιο παλιά, στην αρχαία Ελλάδα, όπου και βρίσκουμε τις καταβολές της. Τώρα πια η ζύμη αυτή είναι διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο.
ΧΡΗΣΗ
Η σφολιάτα αποτελείται από επάλληλες στρώσεις λεπτού φύλλου. Για να πετύχουμε αυτό το αποτέλεσμα, ανοίγουμε ένα φύλλο ζύμης που φτιάχνεται με αλεύρι και νερό, απλώνουμε μια λιπαρή ουσία (συνήθως βούτυρο ή λάδι) πάνω στη ζύμη, τη διπλώνουμε, την ανοίγουμε με τον πλάστη και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία πολλές φορές. Έτσι φτιάχνουμε μια ζύμη που έχει αιχμαλωτίσει μέσα της πολύ αέρα και όταν ψηθεί, γίνεται πολύ ελαφριά και εύθρυπτη, με σχετικά ουδέτερη γεύση και άρωμα.
Η σφολιάτα αναδεικνύει τις γεύσεις όλων των υλικών που μαγειρεύονται μαζί της.
Χρησιμοποιείται κυρίως σε φαγητά και γλυκά και θα τη βρούμε στα ψυγεία όλων των καταστημάτων τροφίμων, νωπή ή κατεψυγμένη.