Η Μόσχα του 2020 είναι μια πόλη που ξέρει να προσαρμόζεται, να μεταμορφώνεται και να εκπλήσσει τον επισκέπτη της. Η τρίτη σε πληθυσμό πόλη στον κόσμο ζει σε ρυθμούς ξέφρενης ανάπτυξης. Η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας γι’ αυτήν, ανήκει πια στο παρελθόν. Όποιος βρεθεί εκεί, θα συναντήσει μια μεγαλούπολη, η οποία παράλληλα με τη σύγχρονη όψη της, κρατάει και τη λάμψη του αυτοκρατορικού της μεγαλείου. Το κέντρο της πόλης, όπου κυριαρχεί η Κόκκινη Πλατεία με τα επιβλητικά τείχη του Κρεμλίνου, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες σύγχρονες μητροπόλεις. Οι καιροί αλλάζουν και καλύτερα να μην μπλέξει κανείς με ιστορικές αναζητήσεις. Στη διάθεση του επισκέπτη και της σύγχρονης ρωσικής ελίτ υπάρχουν μεγάλα πολυκαταστήματα, ξενοδοχεία που θυμίζουν τσαρικά παλάτια και πολυτελή εστιατόρια, όπου η ρωσική παραδοσιακή κουζίνα συνυπάρχει με ό,τι πιο νέο στη διεθνή γαστρονομία.
Αυτά που δεν έχουν αλλάξει στις γαστρονομικές συνήθειες των Ρώσων είναι η βότκα, το χαβιάρι και η ρώσικη σαλάτα, η οποία είναι το πιο γνωστό πιάτο της ρωσικής κουζίνας σε όλο τον κόσμο. Από την τσαρική εποχή μέχρι σήμερα είναι must σε κάθε ρωσικό τραπέζι. Όλη τη διάρκεια του χειμώνα και ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων έχει την τιμητική της, αφού θεωρείται το κατεξοχήν φαγητό των εορτών στη Ρωσία. Πίσω από αυτή τη σαλάτα κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία: δημιουργήθηκε από τον Γάλλο σεφ Lucien Olivier, ο οποίος το 1860 άνοιξε στη Μόσχα ένα πολυτελές εστιατόριο, το «Ερμιτάζ». Απ’ όλα τα φαγητά που σερβίρονταν εκεί, ο κόσμος λάτρεψε τη σαλάτα του, που ήταν ένα μείγμα από ακριβά υλικά, όπως κρεατικά, κυνήγι, αστακός, χαβιάρι και λαχανικά, ανακατεμένα με μια ακαταμάχητη σάλτσα, που έμοιαζε με μαγιονέζα.
Τόσο διάσημη έγινε αυτή η σαλάτα, ώστε το 1883 ο ίδιος ο Τσάρος Αλέξανδρος B΄ πήγε να τη δοκιμάσει. Όμως η συνταγή της σάλτσας ήταν μυστική. Ο Ολιβιέ την ετοίμαζε μόνος του, σ’ ένα δωμάτιο, μακριά από τα μάτια όλων. Το 1883 ο Ολιβιέ πέθανε, παίρνοντας τη συνταγή μαζί του στον τάφο, αφού δεν την είχε γράψει ποτέ. Το μόνο που ξέρουμε είναι πως η σάλτσα έμοιαζε με μαγιονέζα και περιείχε μεταξύ άλλων γαλλικό κρασί, ξίδι, μουστάρδα και ελαιόλαδο από την Προβηγκία. Λεπτομέρειες και αναλογίες, όμως, δεν έμαθε ποτέ κανείς. Το «Ερμιτάζ» τελικά έκλεισε το 1905. Τότε η σαλάτα πήρε το όνομα του δημιουργού της και μέχρι σήμερα οι Ρώσοι την αποκαλούν «σαλάτα Ολιβιέ». Αυτή που εμείς λέμε ρώσικη σαλάτα είναι μια απλοποιημένη εκδοχή της πρωτότυπης, η οποία περιορίζεται στα βασικά και πιο απλά υλικά. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε τον κόσμο να την αγαπήσει τόσο, ώστε να θεωρείται η πιο δημοφιλής σαλάτα παγκοσμίως.
ΥΛΙΚΑ
3 μέτριες πατάτες
4 καρότα
4-5 αυγά
400 . κρέας μοσχαρίσιο βρασμένο και ψιλοκομμένο
1½ φλ. αγγουράκια τουρσί ψιλοκομμένα
1½ φλ. αρακάς βρασμένος (κατά προτίμηση από κονσέρβα)
1½ φλ. μαγιονέζα
αλάτι – φρεσκοτριμμένο πιπέρι
άνηθος ψιλοκομμένος
Προαιρετικά : 2-3 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα – 1 κ.γλ. μουστάρδα σκόνη – χυμός από μισό λεμόνι – κάππαρη.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Βράζουμε τις πατάτες, τα καρότα και τα αυγά σφιχτά. Όταν γίνουν οι πατάτες και τα καρότα, τα ξεπλένουμε με κρύο νερό, για να κρυώσουν, πριν τα ψιλοκόψουμε.
- Σε ένα μπολ ανακατεύουμε προσεκτικά όλα τα υλικά. Στο τέλος προσθέτουμε λίγη-λίγη τη μαγιονέζα, μέχρι η σαλάτα μας να πάρει την πυκνότητα που θέλουμε, χωρίς όμως η μαγιονέζα να σκεπάζει τις υπόλοιπες γεύσεις.
Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει αυτή η σαλάτα να περιέχει κομματάκια ζαμπόν, όμως στη Ρωσία χρησιμοποιούν πάντα μοσχαρίσιο κρέας βρασμένο.
Για μια πιο πολυτελή εκδοχή της, μπορούμε να προσθέσουμε γαρίδες, αστακοουρές ή ακόμα και χαβιάρι.