ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Η κατσαρόλα είναι το κύριο σκεύος στο οποίο μαγειρεύουμε και υπάρχει σε αναρίθμητα μεγέθη και σχήματα. Έχει κυκλική βάση, σχετικά ψηλά τοιχώματα και καπάκι.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι κατσαρόλες έκαναν την εμφάνισή τους περίπου 20.000 χρόνια πριν. Αρχικά ήταν πήλινες, αργότερα όμως φτιάχτηκαν και σιδερένιες. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ διαδεδομένες κυρίως οι πήλινες, λόγω χαμηλότερου κόστους. Ανάλογα με το μέγεθος, τη χρήση και το υλικό, διέφερε και το όνομα, όπως: χύτρα, λέβητας, κάκκαβος, ενώ το τσουκάλι (που χρησιμοποιείται ακόμη σε πολλά μέρη της Ελλάδας) είναι βυζαντινή λέξη. Σήμερα, πολλές από αυτές τις λέξεις υπάρχουν ακόμη στη γλώσσα μας, έστω με διαφορετική χρήση: η χύτρα χρησιμοποιείται πια μόνο για τη χύτρα ταχύτητος, ο λέβητας αναφέρεται σε μεγάλες μηχανές και κακαβιά λέμε την ψαρόσουπα που πήρε το όνομά της από το σκεύος στο οποίο την έβραζαν. Οι χύτρες στα αρχαία χρόνια ήταν συνήθως κεραμικές, είχαν καπάκι και συνοδεύονταν από κεραμική βάση, όπου άναβαν τη φωτιά. Οι λέβητες ήταν μεταλλικοί και συνήθως είχαν τρία πόδια, για να τοποθετούνται επάνω στη φωτιά.
Οι κατσαρόλες έκαναν την εμφάνισή τους περίπου 20.000 χρόνια πριν.
ΧΡΗΣΗ
Η κατσαρόλα είναι το σκεύος στο οποίο μαγειρεύουμε, βράζουμε, σοτάρουμε και σπανιότερα τηγανίζουμε. Έχει πάντα λαβές για να μπορούμε να την πιάνουμε, όπως λαβή έχει και το καπάκι της. Στην εποχή μας οι κατσαρόλες είναι κυρίως μεταλλικές, από ατσάλι ή αλουμίνιο και σπανιότερα κεραμικές. Οι μαντεμένιες, αν και προσφέρουν ωραίο και ομοιόμορφο μαγείρεμα, είναι πολύ βαριές και ακριβές, οπότε δεν τις συναντάμε συχνά. Οι χάλκινες ήταν πολύ στη μόδα μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, όμως φθείρονταν πολύ εύκολα και κόστιζαν ακριβά. Οι κατσαρόλες από ανοξείδωτο ατσάλι είναι αυτές που έχουν κερδίσει την προτίμηση όλων τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της ανθεκτικότητας και της προσιτής τιμής τους.